Przędzie się ...

... życia nić.
 Natura przędzie sama. Często sobie z tego nie zdajemy sprawy. A jaka krucha, a zarówno mocna jest nić pajęcza. Zawsze mnie fascynowała. A jej lekkość naprawdę trudno jest uchwycić 'ostro' obiektywem. Teraz, tylko czekać, gdy ranem zaczną oplatać pola i mienić się porannym światłem.

 Bardzo nastrojowy utwór Zakopowera. Oni ogólnie maja, wg mnie dość dobre słowa w swych utworach. Szkoda, że cześć ludzi nie słyszy słów, tylko śpiewny refren tytułowej piosenki 'Boso'.

Tak mnie trochę wzięło na przemijanie nie tylko pod wpływem pogody, ale takich zwykłych obserwacji otoczenia. Dociera powoli do mnie, że i moje psy się starzeją. Niestety...

Roślinne nowości

Kupiłam małe co nieco do ogródka.

Rozwar wielkokwiatowy - Platycodon grandiflorus - to bylina odwdzięczająca się dzwonkowatymi kwiatami. Lubi słońce, ale znosi też i półcień. Do tej pory miałam tylko niebiesko-fioletowy i biały. Teraz jest jasnoróżowy.

 A do wrzosów - Calluna vulgaris - (o losie, ale ma nazwę :-) ) dołączyły dwa takie:

A tak w ogóle, to warto zanurzyć się w chmurach i pomarzyć... .

Nawłoć

Nawłoć (Solidago hybrida),
to bylina ogrodowa, często rosnąca i dziko na rumowiskach. Ma wiele odmian. Do życia potrzebuje chyba głównie słońca. Jest bowiem bardzo wytrzymała na nasze warunki klimatyczne, mało wymagająca glebowo. Dużym jej minusem jest wielka ekspansywność, jednak można zapanować nad rozrostem. Ma bajecznie żółte kwiatostany, wiechowate, które są niewątpliwą ozdobą. 

Nawłoć jest miododajna, stąd w słoneczne dni można w nieskończoność obserwować pracowicie uwijające się owady. Głównie pszczoły, osy, itp, muchy, ale stosunkowo rzadko... bąki. 

A jeśli chodzi o owady, to został rozpoznany 'Obcy' ze zdjęcia. Jest to wylinka jakiegoś przedstawiciela z rodzaju Aeshna (żagnica) - dzięki Krystal. ;-)



Być może to ten osobnik.

Się porobiło - cz. 17 - Akrylowy zwiastun

Ano muuuusiałam. Musiałam na chwilę odłożyć inne sprawy i uprząść kawałek tego akrylu. Była myśl, by grubsze pasmo spleść z nicią, ale ten pomysł odłożyłam do dalszej realizacji, gdy już na spokojnie zgromadzę potrzebne czesanki i nici. Teraz mam wolne, więc ... nie będę czekać na przesyłki i ... puszczam wodze wyobraźni. ;-)

Ukręciłam 2 razy po 30 gram czesanki. Na wrzecionie widać całą porcje z pasma na górnym zdjęciu. Nić grubsza niż poprzednie, ale nie jakiś wielki grubas. 

Przędzie się piorunem, jak to z pasma czesanki. Staram się nie odwracać podzielonych pasm (ustalam sobie, gdzie góra pasma z danej porcji). 

I co najważniejsze, włóczka nie trzeszczy. Obawiałam się bardzo akrylu, ale nie ma to nic wspólnego z dawnym, trzeszczącym włóknem.

Z 60 gram wyszło mi 156 m w 2 ply. Kolor rzeczywisty widoczny jest w dwóch lewych zdjęciach. Prawe, jak opisałam, to słoneczne odcienie. ;-)

Się porobiło - cz. 16 - Merynos zielono-biały

W sumie z 400 g merynosa wyszło mi prawie 1000 m 2 ply. Jak pisałam tutaj, używałam czesanki w kolorze zieleni trawiastej, jasnej zieleni i bieli. Skręcałam 2 długości zieleni trawiastej, 1 zieleni jasnej i 1 długość bieli. Całość mam w 4 moteczkach. 

Przewinęłam już dwa moteczki w kłębuszki i zaczęłam dziergać na drutach nr 5 z żyłką, czyli znowu na okrągło będzie :-). Najpierw (dla stabilizacji dolnego brzegu robótki, by się nie podwijała), podwójny ryż, ale tym razem podwójny w szerz i w zwyż, a później już dzersej. 

I to na razie na tyle.

Się porobiło - cz. 15 - włóczka z przeszłości

Skończyłam banalny sweter, z włóczki darowanej przez koleżankę (rodzinne pozostałości). Z banderolki niewiele wiem, poza tym, że duńska. '100% uld'. Czyli wełna (uwielbiam tłumacze online), ale czyja ? Z jakiego zwierza ? A wcale nie wygląda na wełnę, taka fajna miła, coś jak poliakryl. Pewnie będzie ciepłym sweterkiem.

Sweterek robiony na okrągło, od dołu, bez wiązań i szyć. Dół i rękawy, króciutki podwójny ściągasz, całość gładki dżersej, góra, ryż podwójny (ale w górę). Od tyle. Mama zadowolona. Pewnie przydałoby się coś do przypięcia, jakieś filcowe 'coś' ;-) Już bąknęłam niechcący i już che. A jakże !

Aaaa, nie wiem ile włóczki wyszło. Jestem poza domem, nie mam wagi, na banderolce też nie ma informacji o metrażu. 

Tu zbliżenia na ścieg.

Zaczęłam też dziergać z tego zielono-białego merynosa, no i nie byłabym sobą, gdybym nie ruszyła tej akrylowej czesanki, ale o tym może już jutro. ;-)

Na przekór.

... wisielczej pogodzie i takiemu samemu nastrojowi. Kilka fot zrobionych w chwilach słońca.

Niecierpki w tym roku mają używanie. Ciepło i wilgotno, mało słońca - w to im graj. Czytałam gdzieś przelotnie, że można je sadzonkować Aż kusi spróbować.

Mama nabyła przypadkowo jeżówkę biała. Tak się cieszę. Wysiałam w tym roku jeżówkę purpurową (tak naprawdę, to ona jasno fioletowo-różowa jest) i nawet dobrze wzeszła. Zobaczymy, co będzie po zimie.

I chyba powinnam oficjalnie ogłosić, że ... wiosna idzie Panie sierżancie ! :-)

A kto siedzi na osoce alesowej ? Kto wie ? :-)

Odczarowuję pogodę - trochę ognia

Pogoda się pogorszyła, wieje i świszcze okropnie, jakoś tak jesiennie, a przecież jeszcze lato !

Trochę więc ognia, na ocieplenie. ;-)

Lubię patrzeć w ogień. Jest niesamowity, a płomyki są takie wesołe, tak fajnie skaczą po polanach drzewa, że nie sposób obojętnie dojść. Teraz spalam dąb. Nie pryska wcale, co najwyżej strzeli po kilka, kilkanaście iskierek. Tutaj udało się 'złapać' w kadr takie sytuacje. :)

Dorzucam trochę do ognia.  Cieplej Wam już ? ;-)

Siadam więc sobie z wrzecionem i dalej przędę 4 porcję zielono-białego merynosa. Jeszcze niecałe 100 g musi dołączyć do 762 m 2 ply.

Urodzinowy akryl

Przyjechała od Izy z Kidowa. W małych porcjach, ale to nie przeszkadza, bajecznie barwiona na kolory ziemi. Jest mięciutka w dotyku, chłodnawa. - Ona, czesanka akrylowa.

 Ma fajny włos. Chociaż może to nie włos, bo przecież to nie jest naturalna czesanka. :)

Bladego pojęcia nie mam, jak się za nią zabrać. Jakie pasma, by kolory były wyraźne, nie za cienkie. Itp...
Czesanka jest oczywiście prezentem urodzinowym. :)

Od p. Izy dostałam jeszcze ognisty gratis, tzn próbkę akrylowej czesanki w bardziej ognistych barwach, nabyłam tez niewielką ilość niebarwionego merynosa, by w końcu mieć jakiś wyznacznik posiadanej czesanki. W sumie, nie jest tek źle z tym, co wcześniej kupowałam pod kątem filcowania. Te moje hiszpanki wcale nie wypadają jakoś specjalnie gorzej, przynajmniej w formie czesanki nie ma wielkich różnic.

W promieniach słońca

Tak mało słońca ostatnio, że nawet zdjęć robić się nie chce. Na szczęście rośliny trzymają się dzielnie. :)

Róża rabatowa i zawilec japoński.

Pomidory - licho wie jaka odmiana, ale małe, niekoktajlowe, nieco podłużne, zwyczajowo z donicy. Nie wiem, czy ten kwiat zamieni się jeszcze w dorodny owoc. Ważne, że ma chęć. :)

Dojrzewa papryczka. Póki co, zielone strączki są pieeeekielnie ostre. Sadzonka z własnej hodowli Ani. :)

A tutaj aktualny stan dojrzewania nielicznych jeżyn i winogron.

Połamaniec.

To, że Filon robi z łapami różne dziwne sprawy się przyzwyczaiłam. Leżąc, czy siadając układa je w dość osobliwy sposób. Hiobe, mama, też tak robiła, więc pewnie te cecha 'idzie w genach'. Śmiesznie to wygląda, bo niektóre osoby są przyzwyczajone, do bardziej klasycznych psich pozycji. To taka jedna z wielu. 

Jak na swą rozmiarówkę, to dość niebywała gibkość. :-)

Testowo.

To tylko wpis testowy celem zobaczenia, czy aktualizuje się u obserwatorów. Problem jest od kilku dni. Nie tylko u mnie. :(

Się porobiło - cz. 14 - Słoneczne dzierganie

No i powstało. Naprawdę słoneczne i energetyczne, bo i słońce po tylu dniach wychyliło się zza chmur i niebo przestało wylewać strugi deszczu. Wczoraj skończyłam, jednak zdjęcia nie było jak zrobić.
Jest sweterko-bluzeczką. Takie jakieś niemrawe było, pomimo kolorków, więc dostało u dołu sznureczek-dzyndzelek.

Aaa..., to reglan robiony od dołu na okrągłych drutach, czyli wszystko bez zszywania. :)