Czesanka

Jak pisałam wczoraj, mam czesankę niewiadomego pochodzenia. Rozumiem, że trudno zgadywać, skąd może pochodzić. Rozplątana, staje się delikatnym w miarę puchem, fajnie się filcuje na sucho (na mokro jeszcze nie próbowałam), jednak skręcona w nić jest szorstka i chyba przerobiona na sweter mogłaby nosić jakaś dosłownie gruboskórna osoba. :-)))

 

 

 Czesanka ma kłaczki, które po uprzędzeniu są dość twardawe, zwłaszcza skręcone.

Ponieważ mam dostęp do zakupu tylko drogą wysyłkową, zaczęłam się zastanawiać nad czesankami, bo o ile sprzedający ma pewność, co oferuje, zna temat, to ok. Jednak spora część wie, że czesanka nadaje się do filcowania, o przędzeniu cisza. Sama początkowo myślałam, bo wszędzie przeważają takie informację, że najlepiej prząść merynosa, że czesanka z owiec hiszpańskich się nie nadaje. Jest faktycznie minimalnie inna w dotyku, jakby mniej miękka, ale niedawno sprzedający podesłał mi próbkę swej oferty, bo nie wiedział, co ma. Cena, jak na hiszpankę spora, jednak, jak na merynosa, to okazyjna. I co ? Zdurniałam 'badając' dotykowo próbkę, bo ona, jak ta cena, była czymś pomiędzy. Oczywiście wzięłam parę deko.

O polskich owieczkach doczytałam tylko, że wrzosówki runo jest szorstkie w przędzy. Wiec już dziękuję. :-) Od dziecka sporo rzeczy mnie 'gryzie' i koniec. :-))) 

Kolega dziś wyjechał na wakacje w stronę Bieszczad. Przeszedł 'szkolenie' czesankowe, bo a nuż trafi na przyjaznego bacę, co będzie posiadał miłą, zgręplowaną czesankę. ;-) Pomarzyć, wiem... Ale warto. Odkąd przeczytałam, że runo alpaki można prząść bez gręplowania zapragnęłam spróbować i ... już niedługo najprawdziwsza alpaka przyjedzie. Hurra !
Cenię więc sobie wszelkie informacje o dostępności i właściwościach run, czy czesanek.

Żałuję, ze moje piesy są tak, a nie inaczej owłosione. Koleżanka hodująca lhasa apso ma przykazane dokładnie i często czesać swoje stadko i zbierać skrupulatnie każdy włos. Pech chciał, że krótko przed moja prośbą jako, że w tym sezonie odpuszczają wystawy, przycięła im włosy. To jest pech, nie ! Ale ja już tak mam. :-) W dzieciństwie miałam pudla i pamiętam, jak bardzo cieszył się facet, co go strzygł, bo pies miał ciekawą barwę sierści, (taki srebrny-brąz), a jego żona oddawała właśnie sierść komuś do przędzenia. Nawet pokazała raz nam taki sweter. Będąc małolata, wówczas się wzdrygnęłam, bo nosić sierść psa ?! A pudle faktycznie mają sierść bardzo podobną do runa owczy. Zapach zmoczonego pudla, jego sierści jest inny w porównaniu z inni sierściami. No i pudle nie linieją. Ciekawe, co na takie moje przemyślenia powiedziały owczarek węgierski (komondor), który na co dzień ozdobiony jest całą furą dredów. :-)