Jupiiiiii !

 ...!!!!!!


Nie będę stopniować napięcia.
Dzwonili z kliniki weterynaryjnej, są wyniki Filona z histopatologii - jest OK ! :-)))))))))
To badziewie, to był tylko włókniak. Nie ma powodów do niepokojów.

Nawet nie pomyślałam, by mogła być inna diagnoza, ale .... ten huk, to kamień z mego serca. ;-)

Ale nie obyło się bez przygód.

Wróciłam z pracy, wyprowadziłam Filona, zjadł obiad i pobiegłam po zakupy. Wcale się nie spieszyłam, wróciłam i rutynowo chciałam wyjąć telefon z torby. A tam tylko etui. Telefon leży na biurku w pracy. Czy muszę jechać ? Mała analiza sytuacji. Hmm... co mnie rano obudzi ? Sprawdziłam jedyny budzik - ok, dzwoni. Cienko, ale od biedy powinno zadziałać. Do mamy mogę netem posłać SMSa, że telefon w pracy, więc z nerwów, (że nie odbieram), nie zwariuje. Czy sama muszę do kogoś zadzwonić ? - Nie, chyba, że... do klinki Filona, jak się mu coś stanie (albo się popruje, albo połamie - zima nie odpuszcza, ślisko, schody) - teoretycznie może być potrzebny fon. Ale to tylko czarnowidztwo! Niby mogę poczekać do rana, jednak coś mi kazało jechać. No nic, ponownie wskoczyłam w godne do pogody ubranko i na parking. W firmie musiałam przebić się przez drugą portiernię, bo tam o tej porze 'urzęduje' ochrona, później przez dyspozytornie (dobrze, że to firma w ruchu ciągłym) do biurowca i odnaleźć panie zajmujące się powierzchniami płaskimi, by uzyskać klucz do pokoju. Jak tylko wydarłam się w poszukiwaniu owych, zaraz się zameldowała jedna i widząc mnie mów, że pewnie po telefon, bo dzwonił i dzwonił. Zakładałam taką sytuację, bo osobista rodzicielka ma zwyczaj o tej porze się kontaktować. Patrzę w listę nieodebranych połączeń, a tam... klinika Filona !!! Oddzwoniłam. :-)

Wracając do domu, przepuszczałam wszystkich możliwych przechodniów, wpuszczałam autobusy z zatoczek, pana biegnącego do autobusu też przepuściłam stając na jezdni i blokując ruch. ;-)

Ehhhh... jak nie wierzyć w przeczucia i tym podobne zjawiska ? 

Aaaa, pierwszy raz zapomniałam telefonu z pracy, żeby było jeszcze 'weselej', został teraz w samochodzie. Przyniosę, jak wyjdę z psem. Już mi się nie chce schodzić na parking.
Czas na kawę i pączka. Pączek dla Filona, kawa dla mnie. :-)

A tu trochę wiosny dla Was, dziękując za otuchę i miłe słowa. Trochę jeszcze pościskajcie kciuki, by się szybko zrosło.