Wiosna i trochę jakby kolorowo.

U mnie, to tak nie bardzo widać wiosnę w przyrodzie, za oknem. Trawniki wymęczone przez śnieg, jakieś beżowe, póki co. Pąków na gałęziach specjalnie nie widać. Ale słońce się pojawia, słychać ptaki, wieczory cieplejsze. Oby dalej, bo nie znoszę skrobać rano szyb samochodu. 

Dziś pierwszy spokojniejszy dzień. Ostatnio, to popołudniami ciągle w klinice weterynaryjnej, a jak nie osobiście, to 'na' telefonie. Sytuacja Esty powoli się stabilizuje, jednak najważniejszego wyniku jeszcze nie mamy. Nie liczę na cud, ale też nie nastawiam się jakoś bardzo negatywnie pomimo, że lekarz sugerował, z może być niefajnie. Ma lepszy apetyt. Wróciła do swego normalnego, codziennego zachowania. Każdy kolejny wynik krwi jest lepszy. Wzrosła ilość płytek, hemoglobina, poprawiają się też czerwone krwinki. Białe, które naturalnie zwyżkują po zabiegach chirurgicznych, też już powoli zmniejszają swą ilość. Jedynie podwyższona jest dalej glukoza. Rutynowe, jak i szczegółowe, pod mikroskopem, badanie moczu nie wykazuje cukru. Co jest dobre, bo nie potwierdza cukrzycy, którą z kolei sugeruje podwyższona glukoza obecna w krwi. Esta zawsze miała niski ciężar właściwy moczu, a przy cukrzycy powinien właśnie być za wysoki. Czyli... krew dalej pod kontrolą. W przyszłym tygodniu usunięcie szwów. To tyle, na razie... .

Tak się wiercę po tych różnych blogach i parcie mam na wiele, na wiele prac. Tylko ten czas jakiś taki... zbyt krótki. Znowu zabrakło mi przędzy, by wykończyć ten czarny-nieczarny sweter. Grrr.... A już mi się marzyło farbowanie, do którego kusi Prząśniczka. Nawet ocet dziś przytargałam do domu ! ;-)

Kupiony niedawno amarylis, dziś zaprezentował swe wdzięki. Zdjęcia niestety z doświetleniem, bo już naturalne światło było zbyt ciemne.