Sezon wiosenny już otwarty.

Od 3 dni mamy wiosnę. Tak, w tym roku ogłosili wcześniej i z tego, co pamiętam w 2040 którymś ma przyjść nawet 19 marca, bo coś tam się w kosmosie przestawia ( nie pamiętam co) i tak już będzie. Oby tylko sama wiosna została poinformowana tak dobrze, jak w tym roku. :-)

 

W piątek było naprawdę ciepło i słonecznie, chociaż wietrznie, wczoraj jeszcze ciepło, słońce wychylało się tylko na 'chwileczki', a jak się wieczorem rozpadało, to tak kapie z nieba z mniejszą, czy większą częstotliwością. Pada cały czas. Wczoraj udało się ogarnąć balkon po zimie, nawet pierwsze pranie wisiało i wyschło ! 

Wcześniejsze słońce już tak zadziałało, że nie wytrzymałam i ruszyłam rano z przyjaciółką na ryneczek, Rynek, czyli targowisko na sąsiednim osiedlu, celem nabycia chociaż kilka sadzonek bratków. Jeju, jakie one mają teraz kolory ! Głowa boli, a jak jeszcze stoją w takich kolorowych skupiskach, to człowiek normalnie durnieje. Aż trudno zdecydować się na kolor, bo każdy kwiatek śmieje się inaczej. :-)

Nie chciałam nasadzać w skrzynkach na poręczach, bo tam będą pelargonie. A dobre bratki potrafią kwitnąć ido czerwca-lipca. Zdecydowałam się na nasadzenia w 3 donicach i tym samym, mam mały kącik wiosenny.

Nie mogąc się oprzeć kolorowym, kupiłam jeszcze kilka z myślą o donicy na działce. To niektóre z nich. Jak robiłam zdjęcia, wiało chwilami tak, że większość zdjęć niestety poruszona.

Nakręcona wiosną, odważyłam się powysiewać kolejne roślinki na sadzonki. Niestety, u mnie przeżywalność siewek (jeśli już łaskawie wykiełkują) jest dość niska. Chcę tym razem bardzo uważać na wilgotność, bo prawdopodobnie to główna przyczyna. I tak mam wykiełkowane już cynie czerwone, chociaż widziałam dziś w necie tabelkę, z której wynika, że cynii nie powinno się wysiewać do skrzynek. Co będzie, to będzie, trudno. Stało się. Wykiełkowały też aż 4 nasionka kwiatka o mało ładnej nazwie- niedźwiedzia łapa (oficjalna nazwa i nie mam pojęcia, kto tak przywalił nazwą roślinie) a w pojemniku obok gazania nie raczyła jeszcze ruszyć z miejsca. Taka postawa na ogół zniechęca, ale nie mnie w tym roku. Mam jakieś dziwne parcie na życie. Mam swoją teorię, skąd to wszystko, ale pominę milczeniem.W związku z takim 'szalonym' wschodem moich nasionek, poszłam dalej. Postanowiłam kupić kolejne nasionka (znowu via net) i tym razem wcześniej podkiełkować, czyli umieścić w pojemniku, na wilgotnym podłożu (zmoczony ręcznik papierowy), przykryć tak, by wewnątrz zachować stałą wilgotność i temperaturę. I pewnie bym zapomniała, ale z pomocą przyszła mi gazetka (ta sama, która pchnęła mnie do wykonania długaśnej kamizelki z kapturem - zaczynam rozważać przedłużenie prenumeraty ;-) ), a w niej artykuł o wysiewie domowym pomidorów. A ja w pracy odebrałam przesyłkę nasionkową z pomidorami !

I tak mam dwa gatunki małych, pięknych, urokliwych pomidorków. Nazwy czytelne z opakowań. Obydwie odmiany nadają się do pojemników.

Kupiłam też ponownie nasionka bawełny. Pierwsza próba kompletnie nieudana, bo na 10 nasionek z opakowania, wzeszło jedno i poza wzrostem na wysokość ok 2 cm, nawet nie wychyliło listków pierwotnych z nasionka. Wyglądało, jak nasionko na nóżce. I nic. Dalej nic. Postało, zaschło. :-(
Uparłam się na inną firmę, dla zasady (nie wiem jakiej :-) ) i udało się. W opakowaniu było zaledwie 8 nasionek i zmieniając metodę postępowania z nasionami, umieściłam je też do podkiełkowania, w pojemniczku po kupnej surówce.

Trzymam mocno kciuki, by się udało, by ładnie rosły pomimo pogody za oknem i niech się nie zrażają, że obok kwitnie jeszcze.... hmmm... grudnik. :-)

Trzymajcie się ciepło, na wiosnę !