Trochę więcej bieli.

Nie, nie zwariowałam i nie maluję wszystkiego na biało. Ale kilka duperelków wybieliło się. Były zwyczajne, drewniane, trochę już czasowe. 

 Na pierwszy ogień poszła krawiecka skrzyneczka 'po mamie'. Pamiętam z dzieciństwa, jak lubiłam szperać w guziczkach, które mieszkały w takie skrzyneczce. Nie, nie w tej. Tamta skrzyneczka miała jakieś stylizowane kwiatowe ozdoby i była bardziej stylowa. Niestety, posypała się. Była bodajże jeszcze od babci, mamy mamy. Kiedy i gdzie ta została zakupiona, nie pamiętam. Ale jest zdecydowanie bardziej masowa. Jakoś specjalnie nigdy wcześniej nie podbiła mego serca, ale po śmierci mamy przygarnęłam z sentymentu skrzyneczkę wraz z cała furą guzików. Nie od razu chciałam ją malować. Teraz przyszedł impuls i jest. Wybielona.

Nie jest to szczyt umiejętności rzemieślniczych, nie ma duszy. Ale też nie ma korników, co cieszy, bo od teraz będzie szuflandią guzików. Pierwsze zdjęcie krótko po demontażu.

A, że w kuchni zawisły na ścianie dwie bielone półki, toteż zaistniała mała potrzeba większej integracji przedmiotów. Typowa integracja koloru dotyczy deseczki w podstawie stojaka na papier ręcznikowy i nakrętek od słoiczków. Z kolei stojaczek na kubki dostał drugie życie, bo już zrobił się lekko nieświeży (nowy poczeka jeszcze trochę w szafie na swoje 5 minut), a chlebak dostał drugą szansę. Właściwie mieliśmy się rozstać, ale ponieważ nie mam innej alternatywy na przechowywanie pieczywa, z radością chwyciłam papier ścierny, no i jest. Wybielone.