Farbowanie naturalne 2014 - Liliowce - Daylily

Kolejne podejście do solarnego farbowania. 

Pomna informacji z blogów farbujących dziewczyn, spróbowałam upchać do słoika przekwitnięte kwiaty czerwonych kwiatów takich, jak na zdjęciu, oczywiście wraz czesanką polwarth i oddać je pod władanie słońca. Ponieważ nie mam wiele takich roślin, sumiennie zbierałam kwiat do kwiatka, by uzbierać porcję godną farbowania. I wszystko szło dobrze, nawet bardzo dobrze, codziennie przybywało po 2-3 kwiaty. Pogoda piękna, słoneczna, marzenie. Ale czekałam do ostatniego kwiatka. 

I byłoby pięknie, gdybym jakiegoś dnia nie dołożyła do gromadki schnących kwiatków kilku zebranych po podlaniu. Co mi do łba strzeliło, co się stało, że wyłączyło mi się myślenie ? No i pomimo słońca, szlag trafił dobre 2/3 suszu. :-(

Zrobiłam więc na próbę w małym słoiczku, małą porcję czesanki.

Czesanka bez uprzedniego moczenia w ałunie, bo Vladka wspominała, że tak lepiej wełenka chwyta barwnik. 

Pierwszego dnia (31 lipca) słoiczek wyglądał tak. Wyraźnie oddzielały się białe włókna wełenki.

Dolałam wody, by całą wełna była zalana i w dniu kolejnym już 'marynata' się ujednoliciła.

Czekałam 10 dni. Międzyczasie podglądając zmieniający się odcień. Od 2-3 dni nic nowego się nie działo, wyjęłam, odsączyłam, przepłukałam w wodzie, wysuszyłam, wyczesałam i uprzędłam.

To jest lekki beż z odcieniem pomarańczy. Raczej ciepły kolor. Drugie zdjęcie bardziej oddaje właściwą barwę.

W większym słoju 'farbowała się' też solarnie czesanka bejcowana 20% ałunem. Napchałam kwiatostanów czerwonej pelargonii bluszczolistnej, ale pomimo fajnego kolorku w słoju, przyjemnego zapachu, wełna jest w kolorze szmatławym. Tym nielubianym przez farbiarzy, określanym wspólnym mianem 'bleeeee'. :-(

Dziś trochę pokropiło. Na grządkach robi się jesiennie i jak wspominałam w poprzednich wpisach, zniechęcona jestem tym, że niewiele kwitnie - oczywiście z myślą o farbowaniu. Rozglądam się też wkoło, na targowiskach, czy nie ma czerwonych dalii, cyni, etc. Posucha. Nawet przy cmentarzu ! Marzą mi się zdecydowane barwy, a nie takie nijakie.

Na koniec pochwalę się trochę plonami z mego pseudo warzywnika. Ogórki w ilości 9 sztuk pięknie rozrosły się i samodzielnie trzymają się już płota. Sąsiadka z lewej strony jest zszokowana, że tak fajnie wszystko rośnie i też ma zamiar puścić przy płocie w przyszłym roku ogórki w podobny sposób. A musielibyście słyszeć, jak wołała mnie, gdy zobaczyła pierwszego konkretnego ogórka. :-)

To zdjęcia i plony dzisiejsze. Wcześniej już zjadłam dwa ogórki.