Czy to napewno kwiecień ?

Patrząc po dynamicznym rozwoju roślin zastanawiam się, czy to na pewno kwiecień. Trawa jeszcze ma spore tyły, bo po pierwszym koszeniu, była przecinana (wertykulacja) a, że ja mam niestety ręczne urządzonko do przecinania trawy (z czasem, czy raczej z wiekiem ;-) powinnam pomyśleć o zasilanym prądem), więc trochę to trwało. Miałam zamiar też zasilić ja nawozem, no ale... z nieba zaczęło padać. 

Dzień był ponury, ale duszny. W pierwszych godzinach, nawet zrezygnowałam z przyjazdu, ale jak tylko zaczęło się przejaśniać i zrobiło cieplej, ruszyłam. W powietrzu jednak była dziwna duszność. Na działce sporo sąsiadów i każdy mówił o deszczu, że wisi w powietrzu, ale liczył też na to, że słońce wygra. Wygrało, ale na trochę. Lunęło. Spadła konkretna ilość wody. Padało ładnie, równo i byłoby idealnie, gdyby popadało wieczorem. Z nawożenia nici, ale za to mimo wszystko, udało się odchwaścić dwie pozostałe rabaty. W sumie, mały sukces. I tak nieźle, jak na sobotę. Jak to bywa w weekendy... Pogoda robi się ładna w niedziele, po 18.00.

W sumie lubię świat po deszczu, gdy pozostaje milion kropelek. Są fantastyczne. :-)

Kwiaty, kwiatami. A ja sobie wymyśliłam, by w tym roku mieć trochę własnych zielonych dodatków. Ponieważ nie mam zbytnio miejsca już na ziemi (dodatkowo, ona bardzo niewarzywna jest), wpadłam na pomysł, by wykorzystać coś, co lata temu, w zamyśle miało być kompostownikiem. 

Kiedyś, kompostownik, to była pryzma i tyle. Mało się mówiło o tym, co trzeba robić, by w krótkim czasie, a nie po 100 latach, zielone odpady były użyteczne. Mając na uwadze taką formę kompostownika, u mnie rodzice uznali, że trzeba to jakoś zorganizować, stąd pomyśl, by wymurować miejsce na kompost. Porządnie, wszystko tak, jak mur altany. I byłoby ok, gdyby zbytnia szczelność owego murku nie wpływała na niekorzyść składowanego kompostu. Ciągłe przerzucanie zawartości stało się kłopotliwe. Stąd zrezygnowaliśmy. Miejsce zyskało miano przechowywacza drewna, takiego mniej ładnego, tego ściętego, do spalenia, a nie ładnych beleczek nabytych u leśnika. Ponieważ ostatnio stały się modne grządki podwyższane, pomyślałam sobie, dlaczego nie... Początkowo uznałam, że wykorzystując ojca, obniży się ścianki i będzie ok. Ale jak przyszło co, do czego, żal mi się zrobiło tego murka. W końcu ładny i solidny. Po co rozwalać. Kupiłam folię kubełkową, by odizolować ziemię od ścianek. I tak na dno powędrowały rozbite płytki z demontażu murku pod płotem, na to 'stara' ziemia, użyta rok temu w donicach, na to kiszonka z zeszłorocznej trawy i ... ponad 500 l ziemi workowanej z Lidla. I póki co, tak to wygląda. Tzn dość obskurnie, jak katafalk, czy coś. :-))) Ale jak wyrosną posiane: rzodkiewka, pietruszka naciowa, koperek, szczypiorek i bazylia, będzie zielono. Mam nadzieję mieć, przy samym płocie,  kilka ogórków i pociągnąć je w górę. Słońce jest tutaj od południa i łudzę się po prostu, że nie będzie go mało. Czas pokaże. :-)

Oczywiście zaraz za płotami są sąsiedzi, z prawej wysoki mur altany. Totalne zadupie, ale ... będzie zielono ! :-)